The Fat Of The Land

Trzeci album studyjny The Prodigy. Album spotkał się z uznaniem krytyków i trafił na szczyt listy UK Albums Chart oraz US Billboard 200. Do 2019 roku sprzedano ponad 10 milionów egzemplarzy na całym świecie. Jest to ich najlepiej sprzedający się album.

Podczas gdy Liam Howlett jest głównie odpowiedzialny za kompozycje, a Maxim Reality pojawia się w dwóch utworach, jest to pierwszy album, który zawiera wkład Keitha Flinta. Okładka albumu The Fat of the Land przedstawia wizerunek kraba księżycowego oraz nowe logo, usuwające “The” i dodające sylwetkę mrówki. Tytuł albumu pochodzi od staroangielskiego zwrotu „living off the fat of the land”, co oznacza życie w dostatku.

Album, wydany w pierwszym tygodniu lipca, trafił na pierwsze miejsce listy Billboard 19 lipca 1997 roku. 2 grudnia tego roku uzyskał status podwójnej platyny, sprzedając się w liczbie 2,600,000 egzemplarzy w Stanach Zjednoczonych.

W 1999 roku The Fat of the Land trafił do Księgi Rekordów Guinnessa jako najszybciej sprzedający się album taneczny w Wielkiej Brytanii. Album był również nominowany do nagrody Grammy w kategorii Best Alternative Music Album podczas 40. edycji Annual Grammy Awards, ale przegrał z OK Computer Radiohead.

Krajowa Organizacja Kobiet sprzeciwiła się rzekomej mizoginii utworu „Smack My Bitch Up”, choć zespół utrzymuje, że prawdziwe znaczenie utworu to „robienie czegoś intensywnie”. Liam Howlett zauważył: „Ten utwór był dla fanów. Tylko bezmyślni ludzie widzą w nim jakieś głupie przesłanie… Często jestem błędnie cytowany. Jakiś magazyn napisał, że ‘Liam Howlett mówi, że jego zespół jest niebezpieczny.’ Co powiedziałem, to ‘Aby ten zespół przetrwał, musi być dla nas niebezpieczny’… Nie mówiłem, że jesteśmy niebezpieczni, bo jesteśmy zapalniczkami i mamy kolczaste włosy.”

Album pojawił się na wielu listach publikacji muzycznych:

• W 1998 roku czytelnicy Q magazynu wybrali The Fat of the Land jako dziewiąty najlepszy album wszech czasów. W 2000 roku Q umieścił go na 47. miejscu listy 100 najlepszych brytyjskich albumów wszech czasów. Został również sklasyfikowany na 43. miejscu w liście “Best 50 Albums of Q’s Lifetime”, oraz znalazł się na listach “90 Best Albums of the 1990s” i “50 Best Albums of 1997”.
• Rolling Stone umieścił go na swojej liście “Essential Recordings of the 90s”.
• Spin sklasyfikował go na 20. miejscu listy “Top 20 Albums of the Year [1997]”.
• Melody Maker umieścił go na 13. miejscu swojej listy “Albums of the Year” za rok 1997 oraz na 29. miejscu w swojej ankiecie Pazz & Jop Critics’ Poll za 1997 rok.
• NME sklasyfikował go na 17. miejscu swojej ankiety krytyków za 1997 rok.
• W 2000 roku album został wybrany na 269. miejsce w “All Time Top 1000 Albums” Colina Larkina.
• Magazyn Metal Hammer umieścił go na liście 10 najlepszych albumów 1997 roku, cytując go jako “punkt, w którym kultura rave zderzyła się z kulturą metalu”.

Album został również uwzględniony w książce “1001 Albums You Must Hear Before You Die” i był nominowany do Mercury Music Prize w 1997 roku.

Po śmierci Flinta 4 marca 2019 roku, fani użyli hashtagu ‘Firestarter4Number1’ na różnych platformach społecznościowych, aby ponownie doprowadzić utwór do pierwszego miejsca, co zostało zrobione z szacunku dla Keitha Flinta oraz w celu zwiększenia świadomości na temat samobójstw wśród mężczyzn. Niedługo potem “Firestarter” powrócił na listy Billboard, zajmując 13. miejsce na Dance/Electronic Digital Song Sales chart w numerze z 26 marca 2019 roku, co było pierwszym pojawieniem się tego utworu na jakiejkolwiek liście tanecznej.